تولد «مهرنامه» در اسفندماه ۸۸ آغازی گرمابخش و بارقه‌ی امیدی برای اهالی فرهنگ و دغدغه‌مندان جامعه و مسائل آن بود. این نشریه در روند انتشار نسبتاً منظم ۲۸ شماره‌ی خود تا به امروز، نشان داده است که در فضای امکان فعالیت حداقلی نیز می‌توان آغاز کرد و ادامه داد. محتوای نوعاً فاخر مقالات و گفت‌و‌گو‌ها و پرداخت ماهرانه‌ی ژورنالیستی به لحاظ فرم و مضمون، نمایانگر تلاش روشمند کادر حرفه‌ای آن و شایسته‌ی تقدیر و دست‌مریزاد است.
در بحبوحه‌ی تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا و پس از طلوع مجدد ستاره‌ی جنبش اخوان‌المسلمین در سپهر سیاست، بخشی از همتِ گردانندگان نشریه مصروف پرداختن به این عنوان و دو شماره‌ی پیاپی شد. البته در شماره‌ی ۲۷ سرویس «جهان» به کلان جنبش پرداخته بود و به مثابه‌ی فتح بابی در واکاوی زمینه‌های شکل‌گیری و فعالیت و نیز نگرش‌ها و ارزشهای محوری اخوان توفیقی نسبی یافته بود؛ در شماره‌ی ۲۸ اما، سرویس تاریخ عنوان «اخوان ایران» را برای پرونده‌ی خود برگزیده بود. هدف این نوشتار کوتاه، ورود تفصیلی به مضمون و محتوای مقالات و مصاحبه‌های مندرج در دو پرونده‌ی پیش‌گفته نیست که این مهم مجال و فرصت فراختری می‌طلبد؛ بلکه هدف، تنها ارائه‌ی توضیح کوتاهی در خصوص عنوان پرونده‌ی اخیر است. آنچه امروز از ترکیب «اخوان ایران» در بین دنبال کنندگان عرصه‌ی اندیشه در داخل و خارج به عنوان مصداق به ذهن متبادر شده و با اندک جستجویی در شبکه‌ی اینترنت تصدیق می‌شود، تشکلی است مدنی، در چهارچوب اندیشه اسلامی که از سال ۱۳۵۷ شمسی توسط جمعی از نخبگان و فعالان اهل سنت ایران تأسیس شده و اکنون با نام جماعت دعوت و اصلاح ایران در تهران و همه‌ی استان‌های سنی‌نشین کشور فعالیت دارد. همچنانکه در فرازهایی از متون رسمی این تشکل و نیز برخی از مصاحبه‌های دبیر کل اشارت رفته است، جماعت دعوت و اصلاح ایران، اقتباسی ایرانی و بومی از مدرسه‌ی فکری اخوان‌المسلمین، با حفظ استقلال کامل در حوزه‌ی تصمیم‌گیریهای خرد و کلان است. اصلی‌ترین و محوری‌ترین دغدغه‌های جماعت تحت عنوان هشتگانه‌ی: معنویت، شورا، آزادی، عدالت، نوگرایی، همبستگی و پرهیز از خشونت تعریف و با شرحی اجمالی ذیل هر عنوان، در جزوه‌ی «رویکرد‌ها و راهکار‌ها» احصا شده است. جماعت در کنش فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود، همواره اصل را بر شفافیت قرار داده و تلاش نموده است واقعیت‌های موجود جامعه را در حد توان، به درستی ارزیابی و بر مبنای واقع‌بینی با آن‌ها تعامل کند تا بتواند در جهت رسالتی که همواره مد نظر داشته و در آخرین ویرایش آن، در کنگره‌ی سوم مورخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۹ به شرح زیر تصویب شده است، پویش فکری خود را پیگیری نماید: «جماعت دعوت و اصلاح ایران تشکّلی است مدنی در چارچوب اندیشه‌ی اسلامی که با هدف حفظ اعتقادات و هویت اهل سنت ایران و نیز فراهم‌نمودن زمینه‌های رشد و توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی زندگی فردی و اجتماعی مردم ایران در پرتو باور به کرامت ذاتی بشر، آزادی، عدالت، شورا، دگرپذیری و ارزشهای بنیادین اخلاقی در ابعاد مختلف زندگی تشکیل شده است. این تشکل، برای ساختن آینده‌ای بهتر، از دانش و فناوری‌های روز بهره می‌گیرد و به اعتدال و میانه‌روی در تفکر و عمل و برقراری روابط و تعامل دموکراتیک با سایر احزاب، جنبش‌ها و تشکل‌ها پایبند است. هم‌چنین ارتقای سلامت جامعه و حفظ محیط زیست و اهتمام جدی به حقوق اعضا به عنوان سرمایه‌های انسانی و ارتقای توانمندی‌های آنان را از طریق آموزش مستمر، وظیفه‌ی خود می‌داند.»
در پایان بار دیگر تلاش ارزنده‌ی مهرنامه را ارج می‌نهیم و به گردانندگان و خوانندگان فهیم آن ادای احترام می‌نماییم.
روابط عمومی جماعت دعوت و اصلاح ایران
نظرات